Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qaraquş — 1. is. Qartal. Şirə yığmaqda idi bal arısı zəhmət ilə; Qaraquş gördü onu, söylədi çox nifrət ilə. A. S.. <Tağı əmi> göyün üzündə bir qara nöqtə kimi görünən alıcı quşu . . göstərərək deyirdi: – Bax, o göy üzündə quş qaraquşdur. Ova çıxıbdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üqab — ə. qaraquş, qartal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
caynaq — is. 1. Bir çox heyvan və quşların barmaqlarının qarmaqvari iti ucları. Qartal caynağı. – <Tağı:> Qaraquş da yerdə dovşanın qaçdığını, ya kəkliyin uçmağını gördükdə, ildırım kimi şığıyıb caynağına alacaqdır. S. S. A.. <Yusif Şahmara:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dal — f. qartal, qaraquş ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında د hərfinin adı; 2) m. beli bükülmüş; qocalmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dırmalamaq — f. 1. Qazımaq, cırmaqlamaq. <Pələng> də məni görmüşdü, pəncəsi ilə acıqlı acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı. A. Ş.. Kamal elə bir həyəcanla çığırdı ki, elə bil qaraquş indicə caynaqları ilə onun üz gözünü dırmalayacaqdı. M. Rz.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolanbacı — z. Düz xətt ilə yox, əyriüyrü, dolama xətt üzrə. <Kişi> qaraquş kimi qanad gərib, . . dolanbacı getməyə başladı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qartal — is. 1. Dağlıq və ya çöllük yerlərdə yaşayan əyri dimdikli yırtıcı və qüvvətli iri quş; qaraquş. Dağ qartalı. – Qartal öz gücünü duyar yuvada; Uçub cövlan edər sonra havada. S. V.. Qartal qanad çalarkən buludsuz göy üzündə; Bir əsən yelə döndü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şirə — 1. is. <fars.> 1. Toxumalarda, hüceyrələrdə, bitki və heyvan orqanizmi boşluqlarında olan duru maddə, maye. Mədə şirəsi. // Bitkilərdən, çiçəklərdən sızan şirin maye. Şirə yığmaqda idi bal arısı zəhmət ilə; Qaraquş gördü onu, söylədi çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şonqar — bax şahin. İki şonqar dalaşanda bir qarğaya cürm düşər. (Ata. sözü). Şahin, şonqar sürbənizi dağıdar; Boyanarsız qızıl qana, durnalar. M. V. V.. Xanın sağındasolunda düzülən yasavullar, qollarında qızılquş, şonqar, qaraquş aparan quş bəyləri,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üqab — is. <ər.> köhn. Qaraquş, qartal. Çığırma, yat, ay ac toyuq, yuxunda çoxca darı gör! Sus, ay yazıq, fəzadəki üqabi canşikarı gör! M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
